Tárovací (alebo tiež ciachovný) vozeň č. 401, bol vyrobený v roku 1928 v Brne v Královopolskej akciovej společnosti na stroje a vagóny pod výrobným číslom 15065. Je to špeciálne vozidlo určené na skúšanie presnosti koľajových mostových váh. Úlohou vozňa bolo prepraviť úradne ciachované závažia, ktorými sa pri skúšaní zaťažovala váha a porovnávalo sa, či údaje, ktoré vykazovala váha zodpovedajú hmotnosti závaží. Pre vyvodenie čo najväčšieho zaťaženia sa ako závažie nakoniec použil aj samotný vozeň. Ten bol preto krátky, musel uniesť veľkú hmotnosť závaží a nesmel mať brzdu, aby nemenil hmotnosť (vozňu s brzdou by menila vlastná hmotnosť v prevádzke brzdením, pretože by sa opotrebovávali brzdové klátiky). Tárovacie vozne sa na území Československa začali objavovať od začiatku 20. storočia. Najskôr sa stavali vozne 30-tonové (hmotnosť vozňa aj so závažiami), neskôr okolo roku 1920 bolo postavených niekoľko 40-tonových vozňov, medzi nimi aj ten náš. Vtedy sa stavali tárovacie vozne len ako trojosové, až neskôr v 60. rokoch bola vyrobená séria moderných štvornápravových 80-tonových vozňov. Vozne boli z väčšej časti stavané v továrňach priamo na daný účel. Menšia časť vznikla prestavbou zo zrušených vozňov v železničných dielňach. Vozne používali najmä tzv. Mostné obvody ako organizačné zložky štátnych železníc, vlastnili ich však aj súkromné dráhy a podniky, ktoré mali koľajové mostové váhy na svojich vlečkách.
Z konštrukčného hľadiska ide o trojnápravový vozeň s rázvorom krajných osí 4,0 m a vlastnou hmotnosťou 19,0 t. Nitovaný rám spočíva na obručových dvojkolesiach prostredníctvom listových pružníc a klzných ložísk, ktoré sú vedené v lisovaných rázsochách prinitovaných k rámu. Tiahlo vozňa je priebežné, nárazníky sú zvárané trubkové s kruhovými taniermi, pôvodne však boli na vozni pravdepodobne dvojpätkové nárazníky. Vozeň má len potrubie priebežnej brzdy, a to z už spomínaných dôvodov. Na ráme je prinitovaná kostra skrine, ktorú tvoria valcované profily. Na nich je prinitované oplechovanie. Pri neskorších opravách skrine bolo nitovanie oplechovania na niektorých miestach nahradené zváraním. V každej bočnici je 6 jednokrídlových plechových dverí, v čelách skrine sú jedny dvojkrídlové. Okrem jedných bočných dverí sa všetky ostatné dvere zaisťujú proti otvoreniu zvnútra (pôvodné uzatváranie vozňa bolo odlišné). Podlaha je tvorená oceľovými platňami. V súčasnosti sa vo vozni nachádza iba malá plechová skrinka na dokumenty umiestnená na jednom čele; pôvodný interiér tvorili okrem spomínanej skrinky aj železné police na závažia.
Tárovací vozeň č. 401 je súčasťou zbierok Múzejno-dokumentačného centra ŽSR VVÚŽ. Získalo ho od Mostného obvodu Bratislava východ ako pravdepodobne posledný svojho druhu na Slovensku. Klub železničnej nostalgie Bratislava východ ho v roku 2011 zreštauroval a slávnostne predstavil na akcii RENDEZ 2011.